Eğlenmek için film izlemek tamam! Ama işkence için de film izlenmez ki! Kendimi resmen bu modda hissettim.

Filme katlanamayıp izleme çabasındayken (sırf meraktan, herhalde ileride düzelir modundayken) beklentilerimin tamamı suya düşüverdi. Dahası sevdiğim insanı da kötü emellerime alet etmiş gibi hissetmenin pişmanlığını da yaşadım. Zorla o da bakmak zorunda kaldı filme benimle. Buradan kendisinden özür diliyorum ama napalım kötüyü görmeden iyiyi bilemeyiz değil mi? Filmde neredeyse küfürsüz sahne yok ve dahası bu kadar da seviyesiz olunmaz durumunda! Tamam doğallık eyvallah da böylesi ne doğal? Tarantino ya mı özendiniz be kardeşim. Öyleyse tırnağı olamazsınız adamın. Bırakın film yapmayı da evinize gidip bir şeyler okuyun yemek yapın başka şeyler yapın yaptığınız yalnız kendinize zarar versin!

Televizyon programlarına bakıyorum, haber programlarına bakıyorum kalitesizlik diz boyu. Adamın biri çıkmış çatılarda sözüm ona “Apaçi” adında ne olduğu pek de belirsiz olmayan bir dans (dans kavramı da değişti sanırsam) yapıyor ve bize de bunlar izlettiriliyor. Kim para veriyor bu insanlara, kim cesaret veriyor…

Bir film izledim geçenlerde yine. Film izlemeyi severim ben. Ama FİLM olsun. Adı Sinema olan sanat dalı içerisinde yer alması gereken kriterlere sahip olsun. Sırf kamera ile çekilmiş bir ekip tarafından oluşturulmuş belirli bir süre olmasın sadece. Film olsun işte. İşkence olmasın!  İşte işkence olmayan bir film izledim geçenlerde. Güzeldi. İnsanın içerisinde bulunabilecek tüm duygulara hitap ediyordu. Pahalı bir yapım değildi. Hatta uzuc bir yapımdı belki. Ama insan faktörüne önem verilmişti filmde. Güzeldi, hüzünlüydü.

Adı Hatırlanacak bir Anı olan filmin orjinal adı “A Moment To Remember” idi. Bazen hatıralarınızdan pek çok şeyi çıkartıp atmak istersiniz ya hani. İşte bizim filmimiz Kutsal Damacana adlı filmimiz -Türk yapımı ya o nedenle filmimiz, bizim falan diyorum yoksa benimsediğimden değil- hiç de hatırlanası bir film değil. Aksine hatıralardan atılması gereken br film. Dilerim bu tür kötü filmler iyi filmlerin yapımına önayak olur diye bir pay biçip yine de değer vermek istiyorum. Ne denli iyi yapıyorum o da tartışılır ya neyse…

Pes!

Hehe az kaldı filmin en güzel sahnesini atlıyordum: Dracoola bir sahneden dans eden gençliğimizi görüyor ve şöyle diyor: “600 yildir yasiyorum böyle saçma dans görmedim. apaci ne lan ??!”

Bari fragmanını da ekleyelim de tam olsun.