Kalabalık sokaklarından geçtim şehrin,
ışıklı caddelerinde yalnızlığın…

Kalabalık sokaklarından geçtim şehrin,
ışıklı caddelerinde yalnızlığın
tuttum elinden gün batımının
yüksek binaları arasında tutsaklığın.

Düşlerime sordum seni,
uzun sarı saçlarını Rapunzel’e benzetti,
Elleri? diye sorarken sesim titrekti
pamuk ellerin için bir elma gösterdi.

Susuz çöllerinden geçtim dünyanın,
seraplarında gezdim kuraklığın
içtim yudum yudum seni düş vakitleri
gözümü yüreğimi bağladım bul diye beni

Hep bir köşesinde durdum hayatın,
kısıyındaymış gibi uçurumlu dünyanın,
düşmek kaldı geriye boynuzundan öküzün
matemi balon yapıp üfleyen dudağına gülücüğün.

İ.Kaya 01.09.2014 16:50