Hayat çok zor. Giderek de zorlaşıyor sanki. Giderek daha ağır acılar yaşanıyor. Kalp daha fazla ağırlaşıyor… Çocukluğumuzun o anlamsız gelen mutluluklarını unutur olduk. anlamsız gelen diyorum ama bakmayın, aslında en anlamlı en değerli mutluluklar belkide. Beklentisiz. Belki görülen bir renge dair mutluluk. Bir tahta parçasına belki, basit bir oyuncağa…
Bazı insanlar yaşanan bu hayat içerisinde bir balerin edasıyla zerafetle durabiliyor ve tüm yaşananlara göğüs gelebiliyorlar. İşte bu duyguları anımsatan bir iki fotoğraf ve bu fotoğraflar üzerine…
“Hayatın hırçın dalgaları karşısında eriyen kayalıklarda bir balet veya bir balerinin zerafeti ve inceliği ile durabilmek ve göğüs gerebilmek zorluklara…Acılar denizinin hilkat garibelerinin yerine koymak kendini; muhteşem güzelliğe ait bütünün bir parçası yerine koyabilmek kendini…Gel diyebilmek, gel ve beni boya maviye….” – İ.Kaya – Fotoğrafa dair düşünceler…
“Çabası zerafetle acıların üzerinde durabilmek olan insanlar hayatı her defasında bir nakış gibi dokurlar…”– İ.Kaya – Fotoğrafa dair düşünceler…
