Hüzün nedir? Nasıl bir şeydir?
Nasıl girer insanın içine?
Nasıl kök salar hücrelerinde?
Nasıl yutar mavi göğün parıltılarını?
…

Hüzün; sessiz bir gecenin koynunda bulur sizi bazen,
ansızın yakalayıverir tam kalbinizden.
Yıldızları göremezsiniz pencerenizden.
Islanır yastığınız, sabahı bekleyen gözleriniz uykusuzluğa yenik düşerken.
Kaç zaman geçer üzerinden,
kaç sabah gün doğar yeniden?
Hüzün çaresiz hissetmektir kendini. Yalnız ve uzak hissetmektir.
Hüzün “siz uzaksınız” demektir bir masada oturup düşünen, arkadaşlarından ayrı aksinizi izlerken.
Hüzün; yakın olamadığını ve artık asla yakın olamayacağını düşünmektir; en azından dokunabilecek kadar yeniden.
Bir insanı kaybetmektir hüzün, kendini kaybetmektir. Kendini bir uçurumun kenarında düşmek üzereyken görmektir.

Görsel kaynağı: http://www.siirfm.com/huzun-mevsimi-fevziye-sen/