“Müzik ruhun gıdasıdır.” Evet, bu sözü duymayanımız, bilmeyenimiz yok. Bugün müziğin faydalarını hepimiz kabulleniyoruz artık. Geçmişte müziğin şifa veren etkilerini araştıran bilim insanlarından tutun dün ve bugün müzik dinlerken rahatladığının farkına vararak notaları, sesleri bir kaçış yolu olarak tercih eden pek çok insan bunun bilincinde… Ancak bazı müzik türlerinin bu şifa denizinde belirgin bir yeri var… Ben buna iyi müzik diyorum!
İyi müzik nedir? Sizi bulunduğunuz ruh halinden sıyırıp beğendiğiniz, sizi rahatlatan, hoşunuza giden farklı bir ruh haline, farklı bir atmosfere taşıyan, özenle seçilmiş seslerin, melodilerin bir kompozisyona, bir anlatım biçimine sıradanlıktan uzaklaşarak dönüştüğü, yenilikçi ve özgür bir bakış açısıyla oluşturulmuş genelde zengin yani çok sesli ancak sadece bir iki enstrümanla dahi iyi bir etkiyi bırakabilen ve belirli bir kültür düzeyine sahip, dinleyicisini de düşündürebilen her müzik türü benim için iyi müziktir!
Örneğin Klasik müzik benim için iyi müzik türüdür. Çünkü çok seslidir ve genelde ilham vericidir, özenle hazırlanmıştır. Üzerince haftalarca belki aylarca, kimbilir belki de yılalarca çalışılmış olabilir. Sizi soğuk bir kış gününden alıp kuş sesleri içindeki; içerisinde renk renk, türlü güzel kokulu çiçeğin bulunduğu bir bahçeye bırakabilir. İlham verici yanından milyonlarca harika müzik insanı faydanlanmış ve halen de faydalanmaktadır. Klasik müzik dinlerken kendinizi şiir yazarken bulabilirsiniz, veya resim yaparken… veya öylece pencereden yapmurun yağışını izlerken. Hadi o da olmadı kapatırsınız gözlerinizi ve uzanırsınız düşler diyarına yelken açan bir geminin ağaçlar altındaki verandasında… Olmaz mı?
Klasik müzik dinlendirici ve konsantrasyonu arttırıcıdır. Belirli bir kültür seviyesi vardır. Çok sesliliğe tahammülü olmayan, anlamaya çalışma kabiliyetinden yoksun insanların, sabırsız bünyelerin dinlemeye tenezzül edeceği bir müzik türü değildir. Pop müzik gibi hoplatıp zıplatmaz, dansöz gibi kıvırtmaz… Ama bir kuğu gibi dans ettirebilir, bir ağaç gibi dik ve gururla durmanızı sağlayabilir. Titretebilir de belki bir yaprak gibi. Bir nehir gibi kabartabilir… Öfkelendirebilir kimi zaman; bir fırtınaya tutulmuş hissettirebilir… sonrasında yeniden yumuşatır… Ahenklidir, dalgalıdır. Yükselir ve alçalır; deniz gibidir… Fırtınalı bir denizde kayalıklara vurup yüzünüze sıçrayan tuzlu suyu hissettikten hemen sonra güneşin bulutların arasından süzülerek yüzünüze vurduğunu ve içinizi ısıttığınızı hissedebilirsiniz… Yaprakların arasından süzülen güneşi ve yapraklardaki renk tonlarını görebilirsiniz… Klasik müzik iyidir!
Ancak iyiliğe tahammül edemeyişimizden midir nedir klasik müziğe de tahammül edemiyoruz. Örneğin ofiste klasik müzik çaldığımda insanlar bunalıyor ne bu falan oluyor. Ama “oo aşkım hoş geldin, nerdeydin” veya “hadi şimdi kına yak” gibi enteresan güzel sözlü müzik çaldığımızda pek mutlu oluyorlar… İşte bu da bir kültür seviyesinin göstergesi oluyor… Popülerleşmiş eğlence kültürü iyi olana tahammül etme gücümüzü elimizden alıyor ve bizi çok seslilikten uzaklaştırıyor. Televizyonlardaki “aynı tarz” programlar dahi bu durumun bir neticesi. Şort giyen birine tahammül edememedeki ince nüansdan tutun küfür etme ve kaba konuşmamızdaki etki bile bundan!
Aşağıda klasik müziğin faydalarına dair güzel bir yazı var. Okumanızı öneririm.
http://www.radyoklasikmuzik.com/klasik-muzik-dinlemenin-faydalari.html