“Karanlık odada bir sandığa tıkıştırılmıştı bahar,
çekip çıkarılası sarınıp sarmalanası bir kokusu var…”
Düşler görülmek ister...
“Karanlık odada bir sandığa tıkıştırılmıştı bahar,
çekip çıkarılası sarınıp sarmalanası bir kokusu var…”
Çoğu zaman elimizden gidenlere, bizden uzaklaşanlara, işimizi kaybetmemize, kaçırdığımız bir şansa vb. üzülürüz…
Bu ün çok güzel bir yaprak fotoğrafı gördüm internette. Başka pek çokları var elbette. Ama nedense bu fotoğraf bir iki satır uyandırdı içimde ve elbette yazdım ben de…
Her insan saçmalar bazen…
oturdum bir salıncağa gözlerim beklemekte yanmasını bir ışığın ve parlamasını ayın penceremde… İ.Kaya 03.Şubat.2015
Yazmak istiyorsunuz, deniyorsunuz. Olmuyor veya size öyle geliyor. Ama yazmak istiyorsunuz, deniyorsunuz…
Hayat çok zor. Giderek de zorlaşıyor sanki. Giderek daha ağır acılar yaşanıyor. Kalp daha fazla ağırlaşıyor… Çocukluğumuzun o anlamsız gelen mutluluklarını unutur olduk. anlamsız gelen diyorum ama bakmayın, aslında en anlamlı en değerli mutluluklar belkide. Beklentisiz. Belki görülen bir renge dair mutluluk. Bir tahta parçasına belki, basit bir oyuncağa…
Sessizlik, yaprak hışırtıları, hafif bir rüzgar ve yaprakların arasından ulaşan güneş. Uzaktan duyulan ağıtlar ve içeride bir yerlere düştükçe iğne iğne saplanan hüzünler…Sözün bittiği an…
Kumda bir arkadaşımın yaptığı çalışmanın üzerine yazılmış bir şiir. Kendisinin fotoğrafı bir sosyal paylaşım sitesinde paylaşmasının ardından yazıldı.