Tam da bulmaktan umudu kestiğim sırada karşıma çıkmış olan, hayatımın anlamına dair…
Kategori arşivi: Şiir
Mavi bir adamın düşüydü Kırmızı
Mavi bir adamın düşüydü kırmızı…
9
Bazı rakamlar sihirlidir…
Bilmezsin
Bahar sarhoşu olmuş aşk…
Bahar çiçekleri açmaya başladı sonunda. Güneş insanın içini ısıtarak süzülüyor bulutların arasından. Böyle bir zamanda hangimiz bahar sarhoşu olmuyoruz ki?…
Çiçekleri boyamak
Kendini kaybetmekle ilgili bir şey bu. Ya da bulmaya çalışmakla ilgili. Yoksa neden boyamaya çalışsın ki bir insan çiçekleri. Neden mutluluk renkleri serpiştirmeye çalışsın çevresine. Belki sadece kendi içselliğinde bir yolculuğa çıkmak, vurduğu her fırça darbesiyle kendini keşfetmekle ilgili. Şiir yazmayı denemek gibi veya şarkı söylemeyi denemek. Ama bunu yaparken alışıla gelmiş kelimeler kullanmak. Henüz söylenmemiş sözleri aramak. Çiçekleri boyamak gibi işte…
Seni tanıyana kadar boşlukta yüzen bir melek…
Hani dedik ya O’nu tanıyana kadar veya O an gelene kadar hayatın bir lütuf olduğunu anladığımız anlar vardır diye. İşte bir önceki şiirimsi sözcüklerimin devamı niteliğinde bu satırlar. Bu devama neden ise bir başka fotoğraf…
Seni tanıyana kadar boşlukta yüzen bir melek… yazısına devam et
seni görene kadar …
Bazı an lar vardır. O an gelene kadar yaşamakta olduğunuzun farkına varmazsınız. hayatın bir mucize olduğunu anlayamazsınız. Çocuğunuzun doğumu olabilir bu an veya birini tanımak olabilir; eşinizi.. İşte bunları hissettiren bir fotoğraf.
Bana unuttuğum şeyleri anımsatıyor gözlerin…
Bu fotoğraftaki bakışlar, doğallık büyülü bir atmosferi anlatmaya yetiyor aslında. Ama yine de bir kaç satırla hissettirdiklerini kendi penceremden dile getirmemezlik edemedim.
Bana unuttuğum şeyleri anımsatıyor gözlerin… yazısına devam et
Karanlığın içinde…
Bu fotoğrafı siz görseniz neler hissederdiniz? Evet aşk var içinde. benim aklıma gelen de ilk bu oldu. bu günlerde dünya pek yaşanılası bir yer olmaktan çıkıyor sanki. Bir karanlık kaplıyor her yeri. Bu karanlıkta ise bizi sevdiklerimiz ayakta tutuyor. Sevgi zarif ve tutunulası, son derece insansı bir olgu. Ayrıca sadece insana özgü de değil. İşte bu fotoğraf bende bu duyguları uyandırdı ve aşağıdaki satırlar ortaya çıktı.