Bir şey, bir his, bir söz… yeterli değil dünyada olanları; akıl tutulmasını, kalpsizliği anlatmaya. Ama dokunur belki bir iki yüreğe daha. Belki yakar bir ışık… Bu şiirin, düşüncenin ya da sözlerin; hislerin dışa vuruş şeklinin ne hakkında olduğunu sanırım anlatmaya gerek yok…
Cam kırıkları yazısına devam etEtiket arşivi: insan
Cenneti sevmek
Sözcükler nasıl anlatabilir bu günlerde tanık olduğumuz bu acıyı; vahşeti, insanlık suçunu?
Cenneti sevmek yazısına devam etİntikam
Ne kadar yüce bir kelimedir değil mi “intikam!”, her şeyi haklı kılan, mübah gösteren; ey yüce insan!
İntikam yazısına devam etYeter ki güneşi solusun insan
bir kelebek misali her insan…
“Her insanın ruhu kozasını terk etmek için yaşayan bir kelebek misali…” – İ.Kaya 20.10.2015 12:45
Zincir-İnsan
Bazen yazdığım bir kaç satırlık doğaçlamaya görsel ararken
bir başka görselle karşılaşıyorum.
Ardından başka cümleler beliriveriyor zihnimde.
Sanırım yol oluyoruz peşin sıra birbirimize.
Öyle ki bir zinciri oluşturuyoruz halkalar dizgisinde.
İnsanız,
her birimiz birbirimizle daha çok
insan olmaktayız…
Günün sözü
Çoğu zaman elimizden gidenlere, bizden uzaklaşanlara, işimizi kaybetmemize, kaçırdığımız bir şansa vb. üzülürüz…
Kalbin hazan mevsimidir kış ortası
Sessizlik, yaprak hışırtıları, hafif bir rüzgar ve yaprakların arasından ulaşan güneş. Uzaktan duyulan ağıtlar ve içeride bir yerlere düştükçe iğne iğne saplanan hüzünler…Sözün bittiği an…
İn(-s)an!
Çok geçmedi göğün aydınlanmasının üzerinden. Hemen karartıverdiler sanki gün görmemeliymiş gibi insanlık. Kendi insanlarınaydı en büyük eziyetleri haykırılan zılgıt zılgıt…